احادیث عاشورایی

قال الرضا عليه السلام :
ــ من تذكر مصابنا فبكي و ابكي لم تبك عينه يوم تبكي العيون و من جلس مجلساً يحي فيه امرنا لم يمت قلبه يوم تموت القلوب .[12]
ــ هر كه مصيبت ما را ياد آورد و بگريد و بگرياند ، چشمش نگريد آن روز كه چشمها همه بگريند . و هر كه در مجلسي نشيند كه امر ما زنده شود ، دلش نميرد آن روز كه دلها همه بميرند .

قال ابوعماره المنشد :
ــ قال ابوعبدالله عليه السلام لي : يا ابا عماره انشدني في الحسين عليه السلام . قال فأنشدته فبكي . قال ثم انشدته فبكي . قال : فو الله ما زلت انشده و يبكي حتي سمعت البكاء من الدار . فقال لي : يا ابا عماره من انشد في الحسين بن علي عليهما السلام شعراً فأبكي خمسين فله الجنه . و من انشد في الحسين عليه السلام شعرا فأبكي اربعين فله الجنه و من انشد في الحسين عليه السلام شعرا فأبكي ثلاثين فله الجنه و من انشد في الحسين عليه السلام شعرا فأبكي عشرين فله الجنه . و من انشد في الحسين عليه السلام شعراً فأبكي عشره فله الجنه . . من انشد في الحسن عليه السلام شعراً فأبكي واحد فله الجنه . و من انشد في الحسين عليه السلام شعرا فبكي فله الجنه و من انشد في الحسن عليه السلام شعراً فتباكي فله الجنه . [13]
ــ امام صادق عليه السلام مرا گفت : اي ابوعماره ، درباره حسين عليه السلام شعري برايم بخوان . ابوعماره گفت : من خواندم و ايشان گريست . باز خواندم و باز گريست . سوگند به الله كه مي خواندم و مي گريست تا آنكه صداري گريه را از خانه نيز شنيدم . آن حضرت فرمود : اي عماره ، هر كه درباره حسين بن علي عليه السلام شعري خواند و پنجاه كس را بگرياند او را بهشت باشد . و هر كه درباره حسين عليه السلام شعري خواند و چهل کس را بگرياند او را بهشت باشد و هر كه درباره حسين عليه السلام شعري خواند و سي كس را بگرياند ، او را بهشت باشد . و هر كه درباره حسين عليه السلام شعري خواند و بيست كس را بگرياند ، او را بهشت باشد . و هر كه درباره حسين عليه السلام شعري خوانده و ده كس ر بگرياند ، او را بهشت باشد . و هر كه درباره حسين عليه السلام شعري خواند و يك نفر را بگرياند او را بهشت باشد . و هر كه درباره حسين عليه السلام شعري خواند و خود بگريد او را بهشت باشد. و هر كه درباره حسين عليه السلام شعري خواندو ( به قصد گريستن ) حالت گريه بر خود گيرد ، او را بهشت باشد .
قال الرضا عليه السلام :
ــ ان يوم الحسين اقرح جفوننا و اسبل دموعنا و اذل عزيزنا بأرض كرب و بلاء اورثتنا الكرب و البلاء الي يوم الانقضاء . فعلي مثل الحسين فليبك الباكون . فان البكاء عليه يحط الذنوب العظام . [18]
ــ براستي روز حسين پلك ديدگان ما را به خون نشاند و اشك ما را سرازير ساخت و عزيز ما را در زمين كرب و بلا ذليل ساخت ، پس بر مثل حسين گريه کنندگان بگريند چه گريستن برآن زميني كه ما را اندوه و سختي تا روز قيامت به ارث گذاشت گناهان بزرگ را فرو ريزد .
قال الصادق عليه السلام :
ــ يا سدير ، و ما عليك ان تزور قبر الحسين عليه السلام في كل جمعه خمس مرات و في كل يوم مره ؟ قلت : جعلت فداك ان بيننا و بينه فراسخ كثيره . فقال : تصعد فوق سطحك ثم تلتفت يمنه و يسره . ثم ترفع راسك الي السماء . ثم تتحري نحوه قبر الحسين عليه السلام . ثم تقوق : (( السلام عليك يا ابا عبدالله السلام عليك و رحمه الله و بركاته ! )) يكتب لك زوره و الزوره حجه و عمره . قال سدير : فربما فعلته في النهار اكثر من عشرين مره . [23]
ــ اي سدير ، از چه روي قبر حسين عليه السلام را در همه هفته پنج مرتبه يا در هر روز يك مرتبه زيارت نمي كني ؟ گفتم : فدايت شوم ، بين ما و او فرسخ هاي زيادي فاصله باشد . آن حضرت فرمود : بالاي بامت مي روي ، آنگاه به طرف راست متوجه مي شوي و پس از آن به طرف چپ . سپس سرت سوي آسمان بالا مي گيري و رو به قبر حسين عليه السلام مي كني و مي گويي : (( السلام عليك يا أبا عبدالله ! السلام عليك و رحمه الله و بركاته ! )) اگر چنين كني ، زوره اي در نامه اعمالت نوشته آيد . و زوره يك حج و يك عمره باشد . سدير گفت : بسا در هر روز بيشتر از بيست مرتبه اين كار مي كنم .